ഇരുപതാം നൂറ്റാണ്ടിനൊടുവിൽവരെയുള്ള മലയാളഭാഷയുടെ നിഘണ്ടുക്കളിൽ പൊതുവേ സർവ്വസമ്മതമായി ഏററവും ആധികാരികമായി കണക്കാക്കപ്പെടുന്ന മലയാള നിഘണ്ടു ആണു് ശ്രീകണ്ഠേശ്വരം പത്മനാഭപിള്ള രചിച്ച ശബ്ദതാരാവലി. രണ്ടായിരത്തിൽപ്പരം താളുകളുള്ള ഈ ഗ്രന്ഥം മലയാള പദങ്ങളുടെ അർത്ഥത്തെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം അവസാന വാക്കായി കണക്കാക്കപ്പെടുന്നു.
എങ്കിലും ഒരു നൂറ്റാണ്ടു മുമ്പു് രചിക്കപ്പെട്ട ഈ മഹദ് ഗ്രന്ഥം കാലോചിതമായി പരിഷ്ക്കരിക്കേണ്ട ആവശ്യമുണ്ടു്. മുൻപു പരിശോധകർ ചൂണ്ടിക്കാണിച്ച ധാരാളം സംശയങളിൽ തീരുമാനമെടുക്കണം. അവ പലതരത്തിൽ പെട്ടവയാണു്.
ഒരു വാക്കു തന്നെ രണ്ടുതരത്തിൽ പ്രയോഗിച്ചു കാണുന്നു. ഉദാ: ദൈവിക ശക്തി -- ദൈവീകശക്തി; സാംസ്കാരികം -- സാംസ്ക്കാരികം
മൂലത്തിൽ തന്നെ വന്ന തെറ്റുകൾ
പംക്, നംപൂതിരി തുടങിയ പദങ്ങൾ
അതു, ചെറുതു, വലുതു എന്നിവ അതു്, ചെറുതു്, വലുതു് എന്നിങ്ങനെ മാറ്റണോ
മുൻപു നിലവിലുള്ളതും ഇക്കാലത്ത് ഉപയോഗത്തിൽ ഇല്ലാത്തതുമായ പദങ്ങൾ
അക്കങ്ങൾ മലയാളമോ അറബിയോ ഉപയോഗിക്കേണ്ടതു്
ഹീനജാതിക്കാർ തുടങിയ ഇക്കാലത്തിനു യോജിക്കാത്ത പദങ്ങൾ
എന്നു തുടങി അവിടെ രേഖപ്പെടുത്തിയ ധാരാളം കാര്യങ്ങൾ